I hope you enjoy this blog post.

If you want us to appraise your luxury watch, painting, classic car or jewellery for a loan, click here.

2022 -2023 Yılları İtibariyle Müzayedede Satılmış En Pahalı 10 Empresyonizm Tablosu ve Sanatı

Kasım 4, 2022

Empresyonizmin tarihi

Empresyonizm, kökenleri 19. yüzyıl Paris’ine kadar uzanan, sanat ve resim tarihinin şüphesiz en önemli akımlarından biridir. Hareket, 1874 yılında Anonim Ressamlar, Heykeltıraşlar, Baskı Sanatçıları vs. Derneği tarafından düzenlenen bir sergiyle başlatıldı. Akımın bazı önemli kurucu üyeleri arasında Monet, Degas, Pissarro, Renoir ve Cezanne sayılabilir. Bu ressamlar Académie des Beaux-Arts’tan ve onun jürili Salon sergilerinden ayrılma konusunda birleşmişlerdi.

Sergi 1874 yılında açılmış olsa da, Monet ve diğer sanatçılar 1860’lardan beri bu akımla ilişkili teknikleri geliştiriyorlardı. Bu, stüdyo dışında bir konuyla doğrudan çalışmayı, kısa anları yakalamak için hızlı resim yapmayı içeriyordu. Empresyonist resimler, ışığın etkilerine odaklanarak katı formları ima eden kısa ve hızlı fırça darbeleriyle karakterize edildi. Empresyonist eserlerdeki bir diğer ortak nokta da rengin yaratıcı kullanımıdır.

Gölgeler ve vurgular nadiren siyah, beyaz ve gri olarak tasvir edilmiş, sanatçılar nötr tonlar yerine renk kullanmışlardır. Birçok sanatçı bitmiş eserlere vernik eklemekten kaçınarak izleyicilerin ve eleştirmenlerin alışık olduğundan daha güçlü ve cesur renkler yarattı.

Karma sergi fikri ilk olarak 1867’de tartışıldı, ancak Fransa-Prusya savaşı bunu zorlaştırdı. Grubun gelişiminde büyük rol oynayan sanatçılardan biri olan Frédéric Bazille, 1870 yılında 28 yaşındayken savaş alanında öldürüldü. Sergi 1874 yılında gerçekleştiğinde, evrensel olarak iyi karşılanmadı. Muhafazakâr sanat eleştirmenleri eserleri bitmemiş gibi göstererek reddetti. Monet’nin “İzlenim, Gün Doğumu” başlıklı bir eseri özellikle seçildi ve akımı özetlemek için aşağılayıcı bir şekilde kullanıldı, dolayısıyla “İzlenimcilik” terimi ortaya çıktı. Eleştirmen Louis Leroy, “İzlenim, Gündoğumu “nu tamamlanmış bir çalışma yerine bir eskiz olarak tanımladı. Buna rağmen, daha ilerici eleştirmenler hareketin modern yaşamı tasvir etme yaklaşımına olumlu yaklaştılar.

Grup, 1874’teki serginin ardından 1886’ya kadar yedi sergi daha düzenledi. Bu süre zarfında grup üyeliği değişkenlik göstermiş ve sergilere katılanların sayısı dokuz ile 30 arasında değişmiştir. Pissarro, Empresyonist sergilerin tamamında yer alan tek sanatçıdır. Morisot bunlardan biri hariç hepsine katıldı.

1886’daki son sergi, avangard resimde yeni bir dönemin başladığı döneme denk geldi. Akımın merkezi üyeleri kendi özgün stillerini geliştirmeye başlamıştı, yani çok az üye hala açıkça Empresyonist bir tarzda çalışıyordu. Bu farklılıklar grup içinde anlaşmazlıklara ve hareketin dağılmasına yol açtı.

Empresyonizm, sanat tarihinde sadece otuz yıl süren kısa süreli bir hareketti, ancak yeni avangard resmin yolunu açtı. Resme modern yaklaşımı, 20. yüzyıl boyunca Avrupa’da modernist sanatın daha da gelişmesine yol açmıştır.

Empresyonizm Sanatının ve Resimlerinin Anlamı

Sahip olduğunuz şeyin değerini bilmek söz konusu olduğunda, empresyonist bir tabloyu veya sanat eserini tam olarak ne yapar ve klasik bir sanata mı yoksa tamamen farklı bir döneme ait bir tabloya mı sahip olduğunuzu nasıl anlarsınız? Elinizde empresyonist bir sanat eseri olup olmadığını anlamak için göz atabileceğiniz birkaç küçük ipucu var.

Sözü daha fazla uzatmadan, şimdi bu akımı oluşturan temel özelliklere bakarak empresyonizm sanatının ve resimlerinin anlamını inceleyelim.

1. Sahneyi ayarlama

İzlenimcilik sanatında ve resimlerinde manzaralar önemlidir; suluboya manzara sevgisi ve mükemmel kartpostallar bu büyük açık hava sevgisinden kaynaklanır. Önemli olan mükemmel ya da aşırı gerçekçi bir fotoğraf yaratmak değil, bir mekanı, ışığı ve hareketi hissetmek ve empresyonist sanatçıyı çevreleyen yaşamı yakalamaktır. Manzaranın izlenimcilik akımının büyük bir parçası olmasının nedeni budur.

Bazı insanlar empresyonizm sanatını ve resimlerini ‘bitmemiş’ olarak tanımlar çünkü birçok sahne ve stilin keskin bir tanımı yoktur. Bunun yerine, bir sahnenin doğrudan görünümünden ziyade hissini yaratmak için ince renk değişikliklerine ve kısa fırça darbelerine güvenirler.

Bir fotoğraf makinesindeki yumuşak odaklı bir lensi düşünün – izlenimcilik resim ve sanatının oluşumu kısmen bu şekilde gerçekleşmiştir. Alfred Sisley’in Sèvres Köprüsü ve Claude Monet’nin Epte’deki Kavaklar adlı eserleri, her ikisi de güçlü, cesur çizgiler ve şekiller yerine manzaraya ve bir yerin hissine odaklanan ünlü örneklerdir.

2. Günlük yaşam

Ancak empresyonizm sadece manzarayla sınırlı değildir ve akıma dahil olanlar, poz verilmiş portre ve ailelerden ziyade hayatın gündelik normalliğiyle de yakından ilgilenmişlerdir. İzlenimcilik akımında öne çıkan bir diğer tema da oyun oynayan çocuklar ya da uyuyan ve hatta banyo yapan insanlar gibi günlük yaşam sahnelerinin resimleridir. Bu konsept, gündelik hayata açılan bir pencere olan eşsiz ve büyüleyici empresyonist tablolar ortaya çıkardı.

Doku, empresyonizm sanatında büyük bir rol oynar; bu, durağan manzaralardan ziyade insan görüntülerinde daha fazladır. Bu durum, geçmiş resim tarzları tuval üzerinde oldukça düzken, çok kalın boya ve katmanlı renklerin biraz ‘dağınık’ etkisiyle sonuçlanır. Empresyonist bir tabloyu yan çevirmek, yüzeyde tepe ve çukurlarla sonuçlanan birçok boya katmanı ve kalınlığı hakkında net bir fikir verebilir.

Camille Pissarro’nun Küçük Köy Hizmetçisi ve Berthe Morisot’nun Divandaki Kız gibi en ünlü ve pahalı empresyonizm resimlerinden bazıları hayata ve onu çevreleyen her şeye odaklanıyordu. Bunların her ikisi de, daha geleneksel tarzların keskin kontrastları ve çizgileri olmadan, çok daha doğal ve daha az pozlanmış portre yaratmak için ağır fırça darbeleri ve ışıktan yararlanır.

3. Açık havada boyama

Empresyonist sanat eserlerindeki ana temalardan biri, sanatsal yeteneği bir stüdyoya veya odaya hapsetmek yerine sanatı dışarıya taşıma ve ‘yerinde’ resim yapma fikridir. Bu nedenle, izlenimci sanat, geleneksel portre ve poz verilmiş görüntülere kıyasla genellikle çok daha akıcı ve doğaya dayalıdır ve çok daha spontane bir tarza sahiptir. Bu resimlerde görülen yaygın tarzlar açık hava manzaraları ve peyzajlardır.

1860’larda Fransa’da Monet tarafından geliştirilen bu resim ve yaratım tarzı, daha iyi bir akış ve benzersiz bir sanat eseri perspektifi sunarak o zamandan beri popülerliğini korumaktadır. Claude Monet en tanınmış ressamlardan biri olsa da, birçok ressam ve kendini empresyonist ilan eden sanatçı, başyapıtlarını yaratırken açık havayı tercih etmiş, bu da eserlerinde daha belirgin ve organik ışık ve renklerin ortaya çıkmasını sağlamıştır.

4. Bir anı yakalamak

Empresyonist resmin ana temalarından biri, zaman içinde bir anı yakalamaktır. Hızlı çalışmak, ressamların kısacık bir anı yakalamalarını sağladı. Bir diğer önemli etki de 19. yüzyılda fotoğrafçılığın gelişmesiydi. Empresyonistler tekniklerini geliştirirken, teknik ilerlemeler enstantane fotoğraf makinesini ve tek bir anı yakalama yeteneğini ortaya çıkarmıştı. Bu, akımla çalışan sanatçıları etkiledi ve onları samimi bir anı resim yoluyla benzer bir şekilde yakalamaya teşvik etti.

Cesur, spontane fırça darbeleri ve her ayrıntıdan ziyade genel bir izlenimin kaydedilmesi, Empresyonist ressamların tek bir anı tasvir etmelerini sağladı. Bunun, eserlerin diğer gözlemsel resim tarzlarına göre daha az rafine göründüğü anlamına geldiği iddia edilebilirse de, bu tarz bir anın kısa olduğu hissini verir. Paris şehir manzaraları ve şehrin sakinlerinin halka açık ortamlardaki görüntüleri, genellikle sahneyi gözlemleyen tarafsız bir şekilde resmedilen, zaman içindeki bireysel anları yakalamak için popüler bir konu haline geldi. Kafelerdeki, konser salonlarındaki veya tiyatrolardaki kalabalıklar gibi boş zaman sahneleri de yaygındı.

5. Küçük ölçekli resimler

Empresyonist resmin bir diğer temel özelliği de eserlerin genellikle küçük ölçekli olmasıdır. Empresyonist sanatçılar genellikle dışarıda ya da “en plein air” çalıştıkları için, birçoğu taşıması daha kolay olan küçük tuvaller kullandı. Bu sayede aynı anda birden fazla tuvale el atarak tek bir günde birden fazla eser üretebildiler. Özellikle Monet’nin bir seferde birkaç tuval ile dışarıda çalıştığı biliniyordu. Bu şekilde çalışmak, aynı konuyu gün boyunca farklı zamanlarda resmetmesini ve gün ilerledikçe ışığın değişen etkilerinin yanı sıra çok sayıda geçici anı yakalamasını mümkün kıldı.

Daha küçük tuvaller kullanmak, daha büyük ölçekte çalışmaya kıyasla bir anın izlenimini yakalamayı da kolaylaştırdı çünkü sanatçılar görüntüyü daha büyük bir eserden daha hızlı tamamlayabiliyorlardı. Bu özellikle önemliydi çünkü Empresyonist tarz tipik olarak küçük fırça darbeleri kullanırdı, bu da büyük bir tuvalin tamamlanmasının çok daha uzun süreceği ve kısa bir anın izlenimi hissini kaybedeceği anlamına gelirdi. Dışarıda resim yapmak, ışık ve hava koşullarının hızla değişmesi riski anlamına geliyor ve küçük ölçekli tuvallerin kullanılması bunu azaltmaya yardımcı oldu. Kullanılan tuval boyutunda doğal bir çeşitlilik olmasına ve tüm Empresyonist resimlerin uyduğu belirli bir boyut olmamasına rağmen, büyük ölçekli Empresyonist resimler kesinlikle sıra dışıdır.

2022 İtibariyle Müzayedede Satılmış En Pahalı 10 Empresyonizm Tablosu ve Sanatı

1. Cezanne – “Kart Oyuncuları”

Cezanne beş adet kart oyuncusu resmi yapmıştır ve bunlardan biri 2002 yılında açık artırmada satılarak 2022 yılında dünyanın en pahalı Empresyonizm sanat eseri olmuştur. Şubat 2002’de 259 milyon dolara satılan bina Katar devleti tarafından satın alınmıştır.

Daha önce Yunanlı bir gemicilik patronu olan George Embiricos’a ait olan eser, uzun yıllar boyunca satın alma tekliflerini reddetmiş ancak hayatının sonlarına doğru Katar devletiyle görüşmelere başlamıştır.

Satış işlemi ölümünden sonra tamamlandı. Cezanne’ın yaptığı kart oyuncusu resimlerinin sonuncusu olduğuna inanılan eser 1895 yılında yapılmıştır. Bu aynı zamanda serinin en sade çalışması.

2. Monet – “Saman Yığınları”

Mayıs 2019’da Monet’nin “Saman Yığınları” tablosunun bir versiyonu Sotheby’s New York’ta 110,7 milyon dolara satılarak 2022 yılında dünyanın en pahalı empresyonizm sanat eserlerinden biri haline geldi.

Resim 1890’larda yapılmış ve müzayedede kimliği bilinmeyen bir alıcıya satılmıştır. Bu yüksek satış fiyatı, bu eserin bir yatırım parçası olarak etkileyici değerini göstermektedir.

En son 1980’lerde satıldığında, satış fiyatı sadece 2,5 milyon dolardı. Sotheby’s’in bu müzayede için hazırladığı satış kataloğunda eser, 19. yüzyıla ait en kesin resim serilerinden biri olarak tanımlanıyor. Bu prestij, 2022 yılında dünyanın en pahalı Empresyonizm tabloları arasında yer almasının nedenini açıklayabilir.

3. Monet – “Haystacks” (alternatif)

“Saman Yığınları “nın alternatif bir versiyonu Kasım 2016’da Christie’s New York’ta açık artırmaya çıkarıldı ve 81,4 milyon dolarlık satış fiyatına ulaşarak 2022 yılında dünyanın en pahalı Empresyonizm tablolarından biri oldu.

Sotheby’s’de 2019’da müzayedeye çıkan Monet eseri gibi bu eser de kimliği belirsiz bir alıcıya satıldı. Bu eser müzayedede bir açık artırma savaşı yaratmış, beş farklı alıcı 14 dakika boyunca eser için yarışmış ve sonunda eser satılmıştır.

“Saman Yığınları “nın diğer versiyonundan farklı olarak bu resim güneşin batışını gösteriyor ve eserin içindeki koyu kırmızı tonlarla farklılaşıyor. Bu bireysellik, muhtemelen eserin bu kadar talep görmesine ve bu kadar yüksek bir satış fiyatı çekmesine katkıda bulunmuştur.

4. Renoir – “Bal du Moulin de la Galette”

Renoir’ın “Bal du Moulin de la Galette” adlı tablosu Mayıs 1990’da açık artırmada 78 milyon dolara satılarak 2022 yılında dünyanın en pahalı Empresyonizm tablolarından biri olmuştur.

Sotheby’s New York’ta satılan eser, hayırsever ve John F. Kennedy’nin eski gelini Betsey Whitney tarafından satın alındı. Eser aynı zamanda Van Gogh’un “Dr. Gachet’nin Portresi” tablosunun ardından, o güne kadar satılan en pahalı ikinci tabloydu.

2022’de hala dünyanın en pahalı Empresyonizm sanat eserlerinden biri olan tablonun şu anda İsviçre’de özel bir koleksiyonun parçası olarak tutulduğuna inanılıyor. Bu tablonun Renoir tarafından iki versiyonu yapılmış olup, bu parça ikisinden küçük olanıdır.

5. Monet – “Bassin aux Nymphéas”

Empresyonist sanatın en ünlü örneklerinden biri Monet’nin “Bassin aux Nymphéas” tablosudur. Şöhreti, 2022 yılında dünyanın en pahalı Empresyonizm sanat eserlerinden biri olmasına katkıda bulunmuştur.

Mayıs 2021’de Sotheby’s New York tarafından bilinmeyen bir alıcıya satılan eser 70,4 milyon dolara alıcı buldu. Eser, hem “en plein air” hem de Monet’nin atölyesinde boyanmış büyük ölçekli bir parça olması bakımından sıra dışıdır. Satış, sanat dünyasına Koronavirüs salgınının sanat piyasasını tamamen yavaşlatmadığını da teyit etti.

Satıştan önce ABD’li film yapımcısı Ray Stark’a aitti ve 2019’dan 2021’deki satışa kadar Teksas’taki Kimbell Sanat Müzesi’nde sergileniyordu.

6. Manet – “Bahar (Jeanne Demarsy)”

2022’de dünyanın en pahalı Empresyonizm tablolarından bir diğeri de Manet’nin “İlkbahar (Jeanne Demarsy)” tablosudur. Kasım 2011’de Christie’s New York tarafından 65 milyon dolara satılmıştır. Los Angeles’taki J Paul Getty Müzesi tarafından bilinmeyen bir alıcıya satıldı.

Manet’nin ağır hasta olduğu bir dönemde, 1881 yılında üretilen eserin, mevsimleri betimleyen dört tabloluk bir serinin parçası olması amaçlanmıştı ancak sanatçı Nisan 1883’teki ölümünden önce bu eserlerden yalnızca ikisini tamamlayabildi.

Bu eser, Manet’nin kariyerindeki eleştirel açıdan başarılı son çalışma olması nedeniyle önemlidir ve bu da müzayedede neden bu kadar etkileyici bir fiyat çektiğine katkıda bulunabilir.

7. Cezanne – “Rideau, Cruchon et Compotier”

Cezanne’ın “Rideau, Cruchon et Compotier” adlı eseri, bugüne kadar satılan en pahalı natürmort eseri olma özelliğinin yanı sıra, Empresyonist resimlerin müzayedede satılan en pahalı örneklerinden biri olma özelliğine de sahiptir.

Mayıs 1999’da New York’ta Sotheby’s tarafından açık artırmaya çıkarılan eserin nihai fiyatı 60,5 milyon dolar olmuştur. Whitney ailesi tarafından adı açıklanmayan bir alıcıya satılmıştır.

Cezanne, Empresyonist sergilerde eserlerini sergilediğinde, özellikle eleştirmenler tarafından sık sık dışlanmış, bu da eserlerinin 2022’de dünyanın en pahalı Empresyonizm tablolarından bazıları olmasını oldukça ironik hale getirmiştir; buna bugüne kadar satılan en pahalı Empresyonist tablo olma özelliğini koruyan “Kart Oyuncuları” da dahildir.

8. Monet – “Waterloo Köprüsü: Effet de Brouillard”

Monet’nin Paris yerine Londra’yı tasvir ettiği nadir bir empresyonist eser olan “Waterloo Köprüsü: Effet de Brouillard” adlı eseri 2021 yılında Christie’s New York tarafından 20. Yüzyıl Akşam Satışı kapsamında satıldı.

Bu daha büyük bir eserdir ve sanatçının en büyük başarılarından biri olarak kabul edilir. Satıştaki tüm eserler arasında en yüksek fiyata ulaşarak 48,25 milyon dolarlık nihai satış değerine ulaşan tablo, 2022 yılında dünyanın en pahalı Empresyonizm tabloları arasında yer alıyor.

Eser 2021’den önce en son 1939 yılında müzayedede satılmıştı. 1951 yılında Bulova Saat Şirketi’nin başkanı Arde Bulova tarafından satın alındıktan sonra 1951’den beri Bulova ailesinin koleksiyonunda tutuluyordu.

9. Monet – “Le Bassin aux Nymphéas”

https://www.youtube.com/watch?v=5yx3uZPZpJo

Monet kariyeri boyunca “Le Bassin aux Nymphéas “ın 250 kadar versiyonunu resmetmiş ve bunların Empresyonist sanatın en ünlü örneklerinden biri olmasına katkıda bulunmuştur. Bu eserlerin ünü muhtemelen yüksek satış fiyatlarına yol açmıştır.

Bu, müzayedede satılan en pahalı Empresyonist tablolar arasında yer alan ikinci versiyon. Londra’da Christie’s tarafından 40,9 milyon sterline açık artırmaya çıkarılan tablo, 2022 yılında hala dünyanın en pahalı Empresyonizm sanat eserleri arasında yer almaktadır. Christie’s bu eseri Haziran 2008’de açık artırmaya çıkarmış ve J. Irwin ve Xenia S. Miller tarafından ismi açıklanmayan bir alıcıya satılmıştır.

Bu resimlerin tümü Monet’nin 1926’daki ölümüne kadar yaşadığı Paris’in kuzeybatısındaki evinin bahçesinde üretilmiştir.

10. Cezanne – “Nature morte avec pot au lait, melon et sucrier”

Ekim 2020’de Christie’s New York, Cezanne’ın “Nature morte avec pot au lait, melon et sucrier” adlı natürmort suluboya tablosunu açık artırmaya çıkardı. Edsel & Eleanor Ford House tarafından satılan eser, 28,65 milyon dolarlık nihai müzayede fiyatına ulaşarak küresel pandeminin sanat dünyasını durdurmadığını bir kez daha teyit etti.

Müzayedede satılan en iyi suluboya tablolardan biri olarak kabul edilen bu eser, aynı zamanda 2022 yılında dünyanın en pahalı Empresyonizm sanat eserlerinden biridir. 1900 ile 1906 yılları arasında yapılan bu resim, Cezanne’ın Ekim 1906’daki ölümünden önce ürettiği son eserlerden biridir. Satışından önce, 1933’ten beri Edsel & Eleanor Ford’un koleksiyonunda bulunuyordu.

Özetlemek gerekirse, en ünlülerinden bazıları

ve pahalı empresyonizm sanatı ve tabloları dahildir:

Elimde empresyonist bir sanat eseri ya da tablo mu var?

Elinizde çok değerli bir empresyonizm sanatı veya tablosu olduğunu düşünüyorsanız, yapmanız gereken ilk şey sanat eserine değer biçtirmektir. Bir profesyonel, empresyonist akımın içerdiği tüm nüanslar ve üslup hakkında size tavsiyelerde bulunabilir ve tablonuzun yaşı hakkında iyi bir fikir verebilir.

Tablolarının değerli olduğunu bilenler ve kredi almak isteyenler için New Bond Street Pawnbrokers ihtiyacınız olan her şeye sahiptir. Empresyonizm sanatının ve tablolarının değerini biliyoruz – ve size yardımcı olabileceğimizi de biliyoruz. Güzel sanatlar veya empresyonist tablolara karşı kredilerimiz hakkında daha fazla bilgi edinmek için bugün bize ulaşın.

New Bond Street Pawnbrokers, güzel sanatlar ve Andy Warhol, Bernard Buffet, Damien Hirst, David Hockney, Marc Chagall, Raoul Duffy, Sean Scully, Tom Wesselmann, Tracey Emin, Banksy ve Roy Lichtenstein gibi çeşitli sanatçılar karşılığında borç vermeyi içeren gizli, lüks bir rehin hizmeti sunmaktadır.

This post is also available in: English (İngilizce) Français (Fransızca) Deutsch (Almanca) Italiano (İtalyanca) Português (Portekizce, Portekiz) Español (İspanyolca) Български (Bulgarca) 简体中文 (Modern Çince) 繁體中文 (Klasik Çince) hrvatski (Hırvatça) Čeština (Çekçe) Dansk (Danca) Nederlands (Hollandaca) हिन्दी (Hintçe) Magyar (Macarca) Latviešu (Letonca) polski (Polonyaca) Português (Portekizce, Brezilya) Română (Rumence) Русский (Rusça) Slovenčina (Slav dili) Slovenščina (Sloven dili) Svenska (İsveççe) Українська (Ukraynaca) Albanian (Arnavutça) Հայերեն (Ermenice) Eesti (Estonya dili) Suomi (Fince) Ελληνικά (Yunanca) Íslenska (İzlandaca) Indonesia (Endonezya dili) 日本語 (Japonca) 한국어 (Kore dili) Lietuvių (Litvanyaca) Norsk bokmål (Bokmal Norveç dili) српски (Sırpça) Tamil (Tamil dili)